Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010

Για την ίδρυση της ΠΚ Νάξου

.....απο το blog του ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΥ ΑΝΕΜΟΥ......

Το 2002 ένα νέο Κόμμα, ΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ, έρχεται να ταράξει τα λιμνάζοντα και αναδύοντα νερά του πολιτικού μας σκηνικού. Ο λόγος του, καινούργιος και αποκαλυπτικός, συμπίπτει χρονικά και εννοιολογικά με τις πρωτόγνωρες περιβαλλοντικές ανησυχίες ολόκληρης της ανθρωπότητας, και γιαυτό δεν αφήνει κανένα αδιάφορο. Με θεμέλιο του την Πολιτική Οικολογία έρχεται να αποκαλύψει τα βαθύτερα αίτια της διαρκώς εντεινόμενης οικολογικής κρίσης και ταυτόχρονα να υποδείξει το μοναδικό δρόμο που οδηγεί με ασφάλεια σε μια πραγματικά βιώσιμη κοινωνία. Σε μια ανθρωπότητα με οικονομική και κοινωνική συνοχή, μέσα σε ένα υγιές και ειρηνικό φυσικό και πολιτισμικό περιβάλλον.

Τα καινοτόμα του μηνύματα μπορεί να συγκινούν εκατομμύρια συνανθρώπων μας, αλλά η βαθιά ριζωμένη καπιταλιστική τους αντίληψη δεν τους επιτρέπει προς το παρόν να υιοθετήσουν τις ξεχασμένες αξίες του αλληλοσεβασμού και της αλληλεγγύης προς τον συνάνθρωπό τους, που εμείς διακηρύττουμε Σύντομα όμως, συνηγορούσης και της κλιματικής αλλαγής, αυτοί που σήμερα δεν εννοούν να μοιραστούν, ούτε με τα παιδιά τους, τον διαθέσιμο οικονομικό και οικολογικό πλούτο του πλανήτη, θα ασπασθούν τα δικά μας μηνύματα και θα στεγαστούν κάτω από την ομπρέλα της οικολογίας.

Ακριβώς αυτήν την υπέρβαση ερχόμαστε να πραγματοποιήσουμε εμείς οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ, προσφέροντας στον κάθε πολίτη μια νέα συνταγή στην εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, καθώς και στην παραγωγή και κατανάλωση αγαθών. Πρωτίστως όμως οφείλουμε να προβάλλουμε ως αδήριτη ανάγκη τον επαναπροσδιορισμό των πραγματικών βιολογικών μας αναγκών, της ουσιαστικής ευημερίας, καθώς και της διαταραγμένης σχέσης μας με το φυσικό και πολιτισμικό μας περιβάλλον. Μια σχέση που η ανθρώπινη απληστία την έχει καταστήσει ανατροπέα της αναγκαίας για την επιβίωσή μας παγκόσμιας φυσικής ισορροπίας.

Αυτή τη δυσχερή διαβούλευση με τον πολίτη μας έλαχε να πραγματοποιήσουμε εμείς, τα ευαισθητοποιημένα μέλη των Οικολόγων Πράσινων, σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο. Αυτή η αποστολή κατευθύνει τις πράξεις μας και επομένως η δημιουργία κατάλληλων εστιών αναμετάδοσης των οικολογικών επιχειρημάτων μας (Τοπικές Πολιτικές Κινήσεις) στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, είναι εκ των πραγμάτων επιβεβλημένη. Στα πλαίσια αυτά, λοιπόν, εντάσσεται και η πρόσφατη συγκρότηση της Τοπικής Πολιτικής Κίνησης των Οικολόγων Πράσινων στην Νάξο. Η συντονιστική μας γραμματεία απαρτίζεται από:

Το συντονιστή Στέλιο Ευριπιώτη με αναπληρωτή τον Νίκο Βερνίκο,
Την Γραμματέα Φωτεινή Αναστασίου με αναπληρωτή τον Curt Bjork, και
Τον ταμία Χάρη Μπέκο με αναπληρωτή τον Μανώλη Ψαρρά.
Τα υπόλοιπα εγγεγραμμένα μέλη της ΤΠΚ Νάξου έχουν χωριστεί σε θεματικές ομάδες εργασίας, οι οποίες σε συνεργασία με τις αντίστοιχες κεντρικές Θεματικές Ομάδες του κόμματος, θα συμβάλλουν στην καλύτερη εκπλήρωση των στόχων της Κίνησης.

ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΝΑΞΟΥ

Είναι το μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων με έκταση 428.000 στρεμμάτων και πληθυσμό 18.188 κατοίκων (απογραφή 2001). Διοικητικά είναι διαιρεμένη σε δύο Δήμους. Τον Δήμο της (πεδινής) Νάξου, ο οποίος καταλαμβάνει περίπου το 29% της συνολικής έκτασης του νησιού και φιλοξενεί το 67% του συνολικού πληθυσμού, και τον (ορεινό) Δήμο Δρυμαλίας που καταλαμβάνει αντίστοιχα το 71% της συνολικής έκτασης και φιλοξενεί μόλις το 33% του πληθυσμού.

Ενδεικτικό της εξέλιξης του πληθυσμού στο νησί, κατά την τελευταία 50ετία, είναι το γεγονός ότι ενώ σε ορισμένους ορεινούς οικισμούς παρουσιάζεται μείωση της τάξεως του 68%, η πρωτεύουσα του νησιού εμφανίζει τεράστια αύξηση της τάξεως του 164%. Αυτό και μόνο μας παρέχει χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με τον ανταγωνιστικό χαρακτήρα του τουριστικού και του παραδοσιακού αγροτικού τομέα του νησιού, καθώς και τις διαγραφόμενες τάσεις σε ένα έκαστο.

Ωστόσο, παρά την επέλαση του συμβατικού τουρισμού, το νησί εξακολουθεί να διατηρεί μέχρι σήμερα τον αγροτικό του χαρακτήρα, ο οποίος όμως φθίνει διαρκώς προς όφελος του τουρισμού.

Η έντονη γεωμορφολογία της Νάξου επιβάλλει σε κάθε περιοχή την εφαρμογή διαφορετικού αναπτυξιακού προσανατολισμού Έτσι, στην Δυτική και Νότια πεδινή ζώνη του νησιού, με τις αμμουδερές παραλίες και τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις, συναντάμε την ανάπτυξη του μαζικού τουρισμού, της εντατικής γεωργίας και της αγελαδοτροφίας. Ξακουστές είναι εν προκειμένω οι παραλίες του Αγίου Προκοπίου, της Αγίας Άννας, της Μικρής Βίγλας κ.α., ενώ σε πανελλαδικό επίπεδο χαίρουν μεγάλης εκτίμησης τα τοπικά της προϊόντα πατάτες, γραβιέρα και κίτρο Νάξου, με κατοχυρωμένη ονομασία προέλευσης.

Αντίθετα, στην κεντρική και ορεινή ζώνη του με τα 300.000 ελαιόδενδρα, τους ‘κρεμαστούς’ αμπελώνες (αναβαθμίδες) και τους εκτεταμένους βοσκότοπους, αναπτύσσεται κυρίως η ελαιοπαραγωγή, η οινοποιία και η κτηνοτροφία. Παρά την απουσία επίσημων στατιστικών στοιχείων, αλλά και τυποποίησης, εκτιμάται ότι η μέση ετήσια παραγωγή λαδιού ανέρχεται στους 600 με 700 τόνους και του κρασιού σε 400 με 500. Όσον αφορά τώρα την κτηνοτροφία, η καθιέρωση από την ελληνική πολιτεία και την ΕΕ της κατά κεφαλή επιδότησης των ζώων, έχει αυξήσει το πλήθος των εκτρεφομένων ζώων σε περίπου 200.000, αριθμός που υπερβαίνει κατά πολύ εκείνον της συνολικής φέρουσας ικανότητας βόσκησης.

Η συγκεκριμένη ποικιλία των παραγωγικών δραστηριοτήτων στο νησί και η ανισότητα των αποδόσεων τους, προσδίδει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό γνώρισμα στη ναξιακή οικονομία. Πρόκειται για μια ανισοκατανομή των πόρων της στο χώρο και το χρόνο, που μεσοπρόθεσμα επηρεάζει και την πληθυσμιακή του κατανομή. Είναι προφανές ότι από εισοδηματικής πλευράς ευνοημένη θεωρείται η δυτική πεδινή πλευρά του νησιού, η οποία και συγκεντρώνει, από τουριστικές και γεωργικές εκμεταλλεύσεις ή μισθωτές υπηρεσίες, άνω του 75% των συνολικών εισροών στο νησί. Έτσι, δικαιολογείται και η παρατηρούμενη πληθυσμιακή ροή από τα ορεινά στα πεδινά, καθώς και η γήρανση ή και η ερήμωση των ορεινών οικισμών, για τους οποίους οι τοπικές ηγεσίες αδιαφορούν χρόνια τώρα.